Mijn bezoek aan Vézelay
Afgelopen september had ik het voorrecht om drie weken alleen in Vézelay te verblijven. Een klein Frans stadje te midden van Bourgondië omringd door heuvels, wijngaarden en zonnebloemvelden.
Het stadje staat bekend om de prachtige Basiliek van Maria Magdalena die op de top van ‘de eeuwige heuvel’ gebouwd is en van overal uit de omgeving pal boven alles uitsteekt. Vézelay staat al eeuwen bekend als een bijzondere spirituele plek en bedevaartsoord vanuit waar menig pelgrim zijn weg vervolgt naar Santiago de Compostella.
Hoewel die route ook nog op mijn lijstje staat, voelde ik me vooral aangetrokken tot de Basiliek. Ik was er afgelopen zomer en zei toen al dat ik graag nog een keer alleen terug wilde. Hoewel ik totaal niet kerkelijk ben, raakte deze basiliek me in mijn hart.
Maria Magdalena die symbool staat voor de goddelijke vrouwelijke energie, was daar voor mij zo duidelijk voelbaar. Een zachte, geaarde en liefdevolle energie. Ik voelde me in Vézelay zo sterk verbonden met ‘het vrouwelijke’ dat ik daar graag langer wilde zijn. En niet zonder reden.
Al jaren ben ik bezig om mijn eigen vrouwelijkheid verder te ontwikkelen. In een samenleving die voornamelijk geregeerd wordt door mannen en nog stoelt op oude patriarchale normen en waarden, mis ik regelmatig de ‘feminine touch’. Ik zie het in bedrijven, in de politiek, in religies én zie en zag het uiteraard ook terug in mezelf.
Mijn neiging om maar door te zetten, mezelf te pushen en te presteren. Te denken dat ‘doen’ meer waard is dan ‘zijn’. Dat alles snel moet. Beter. Ik had grote moeite mezelf te leren toestaan om te verzachten. Om mezelf lief te hebben. Te vertragen. Te verstillen. Te genieten van niets doen. Kwetsbaar te zijn. Open te staan voor het spirituele, zonder bang te zijn dat ik ‘zweverig’ of ‘raar’ gevonden werd.
Maar deze patronen bleken veel dieper in mezelf geworteld te zitten dan ik, toen ik zo’n 11 jaar geleden met zelfontwikkeling begon, had kunnen bedenken. Het is een fundamentele onderdrukking in ons systeem, wat zowel individueel als collectief in ons mensen doorwerkt. Zowel in mannen als vrouwen.
Jarenlang ben ik al bezig om, zoals dat wordt genoemd ‘vrouwelijke wonden’ in mezelf te helen. Door opstellingen, zielsregressies, healings, retraites en vooral heel veel zelfreflectie, liefde en zelfheling. Ik vind het een wonderschoon proces omdat ik zoveel over mezelf en het leven te weten kom. Ik kan steeds dieper in mezelf voelen, ervaar steeds meer kracht, zelfliefde en rust. Het is werkelijk een geschenk om deze reis te mogen maken, ondanks dat het regelmatig ook best pittig is.
Terug naar Vézelay. Ik was daar dus, omdat ik me meer wilde verbinden met de vrouwelijke energie in mezelf. Ik had bedacht er een soort retraite van te maken, waarin ik ook even geen contact had met het thuisfront en helemaal met mezelf kon zijn. Ik genoot van de wandelingen door de prachtige omgeving, de bezoekjes aan bijzondere plekken en aan de vele gesprekken die ik met mezelf voerde. Ik ervoer vele hoogtepunten van vrijheid, genot van het leven, van liefde en geluk. Maar ook de dieptepunten en uitdagingen van de laatste jaren kwamen voorbij. Alsof ik alles nog even een keer mocht verwerken.
Maar ik wist dat ik er was met een reden. Ik wist dat ik er was om die vrouwelijke energie nog dieper in mezelf te verankeren. Om te voelen dat ik daar wat mee mocht gaan doen. Dat ik daar meer mijn leven aan mag wijden.
En dat is precies wat ik ga doen.
Met veel liefde presenteer ik daarom mijn nieuwe 1:1 traject speciaal voor vrouwen die meer liefde voor zichzelf willen ervaren en meer vanuit hun vrouwelijke energie willen leven. Die zichzelf willen bevrijden van oude patronen en overtuigingen en in hun authentieke kracht willen staan. Ik weet als geen ander hoe het is om te worstelen met patronen waarmee ik mezelf continu inhield, aanpaste en mezelf niet in liefde omarmde.
Je bent van harte welkom om een keer kennis te maken als je nieuwsgierig bent wat ik voor je kan betekenen. Ik kan niet wachten je te ontmoeten!
Anouk
Blijf op de hoogte
